دستگاه tds متر اشنایی از 0 تا 100 🌡
دستگاه tds متر
بررسی کامل
دستگاه tds متر یا به اختصار Total dissolved solids آب همان تمامی مواد جامد محلول در اب است که به اختصار TDS گفته می شود. در واقع این فاکتور میزا شفافیت و کیفیت آب را نشان می دهد. این مواد جامد محلول در آب می توانند مواد آلی و یا مواد معدنی باشند.
TDS آب یکی از عواملی است که کیفیت آب را تعیین می کند. یعنی هر چقدر این مقدار بیشتر باشد آب دارای کیفیت کمتر و مزه و رنگ و بوی نامناسب تری است.
طبق نظر پزشکان فعال و متخصص در ارین زمینه اگر اين مقدار بالاتر از 5000ppm باشد موجب بیماری های زیادی می شود. همچنین اگر ذرات معلق مواد جامد در آب زیاد باشند آنگاه آب به راحتی در لوله ها رسوب می شود و این خود یعنی کیفیت آب آشامیدنی پایین می باشد.
همانطور که گفتیم اگر TDS آب بالا باشد بسیار زیان آور است اما اگر این مقدار کم باشد یعنی زیر 20 درصد و آب فاقد مواد معدنی و یا مواد آلی باشد آنگاه موجب تلخی آب و پایین بودن کیفیت آب می شود. به همین دلیل باید از دستگاه tds متر استفاده شود برای سنجش سطح tds آب.
پزشکان مقدار مناسب TDS آب را 50ppm اعلام کرده اند.
روش های کاهش TDS آب
به سه روش می توان اين مقدار را کاهش داد:
1- الکترودیالیز که برای آب هایی با TDS بسیار بالا یعنی
5000ppm -2-تبادل یونی
3-اسمز معکوس که از دو روش دیگر بهتر است.
برای کاهش TDS آب شرب مناسب ترین و بهترین راه این است که از یک دستگاه تصفیه ای که به روش اسمز کار میکند استفاده کرد.
البته اگر این دستگاه نامناسب باشد آنگاه اين مقدار را بسیار کاهش می دهد و آب را به سمت آب مقطر می برد که موجب تلخی آب می شود.
اندازه گیری با دستگاه tds متر
به دو طریق می توان TDS آب را با دستگاه tds متر اندازه گیری کرد:
- مقداری از آب آشامیدنی خود را به آزمایشگاه برده و سپس از متخصصان بخواهیم که اين مقدار را برای ما اندازه گیری کنند.
با استفاده از دستگاه پرتابل TDS می توان اين مقدار را اندازه گیری کرد.
کل مواد جامد محلول (به انگلیسی: Total dissolved solids (TDS))، اندازهگیری محتوای ترکیبی از تمام مواد آلی و غیر آلی موجود در یک مایع در مولکولی، یونیزه یا میکرو گرانول (سلول کلوئیدی) است.
تی دی اس را نمیتوان به عنوان معیار اصلی مشخصکننده کیفیت آب در نظر گرفت و بیشتر درجه شفافیت آب را مشخص میکند.
منظور از TDS کل مواد جامد محلول در آب است که برابر مجموع غلظت همه یونهای موجود در آب میباشد. مواد محلول در آب ممکن است از نظر ماهیت «آلی» یا «معدنی» باشند.
مواد غیر آلی (معدنی) حل شده در آب شامل: مواد معدنی، فلزات و گازها میباشند. بعضی از مواد آلی به صورت ذرات کلوییدی هستند اما بیشتر مواد آلی به صورت محلول هستند. آلایندههای آلی ممکن است باعث بو، رنگ و طعم نامطبوع آب شوند.
مواد حاصل از تجزیه گیاهان، مواد شیمیایی آلی و گازهای آلی، اجزای آلی محلول در آب را تشکیل میدهند.
بسیاری از مواد حل شده در آب نامطلوب هستند. مواد معدنی، گازها و مواد آلی حل شده در آب ممکن است موجب بروز رنگ، طعم و بوی نامطلوب شوند. برخی از ترکیبات شیمیایی ممکن است سمیباشند.
برخی از اجزای آلی محلول به اثبات رسیده است که سرطانزا هستند. البته باید توجه داشت که تمامی مواد محلول در آب نامطلوب نیستند. اما میزان مواد محلول مطلوب در آب بسیار اندک است.
واحد سنجش دستگاه tds متر ، میلی گرم بر لیتر Mg/l میباشد که از آن با اصطلاح PPM یاد میکنند.
برای اندازهگیری TDS هدایت الکتریکی (EC ) آب را اندازهگیری میکنند . (ds/m)TDS(mg/l) = 640 EC
میزان کل جامدات محلول در آب از دو نظر قابل بررسی است:
مقدار مجاز: حداکثر مقدار مجاز TDS آب آشامیدنی در استاندارد آب شرب ذکر شدهاست. این مقدار در استاندارد آب شرب ایران ۱۵۰۰ و در شرایط ویژه ۲۰۰۰ میلی گرم در لیتر ذکر شدهاست.
مقدار مطلوب: مقدار مطلوب کل جامدات محلول در آب در استاندارد ذکر نشدهاست. اما آنچه که مسلم است هرچقدر ناخالصیهای محلول در آب (خصوصاً آن دسته از ناخالصیها که برای بدن مضر هستند نظیر نیترات) کمتر باشد آب گواراتر و سالم تر خواهد بود.
از طرفی کاهش TDS ممکن است تغییر طعم آب را به دنبال داشته باشد و از آنجا که طعم و مزه آب یک پارامتر نسبی است و برای مصرف کنندگان مختلف متفاوت است، آستانه تغییر مزه نیز قابل اندازهگیری نبوده و لذا در استاندارد ذکر نشدهاست.
با این توضیحات، مشخص میشود که ممکن است مقدار ناخالصیهای محلول در یک نمونه آب، از مقدار استاندارد تجاوز نکرده باشد، اما از نظر مصرفکننده آن نمونه مطلوبیت لازم جهت مصرف را نداشته باشد.
بطور مثال TDS آب قم حدود ۹۰۰ میلی گرم در لیتر است. مصرف این آب از نظر استاندارد آب شرب مجاز محسوب میشود.
اما چنانکه میدانیم، آب قم مطلوبیت لازم را جهت مصرف ندارد و میتوان با دستگاههای تصفیه آب خانگی، آبی به مراتب مطلوب تر و گواراتر تهیه و مصرف کرد.
یا ممکن است که میزان نیترات در یک نمونه از آب مشهد، ۴۵ میلی گرم در لیتر گزارش شود. این میزان از حداکثر مجاز عنوان شده در استاندارد (۵۰ میلی گرم در لیتر) کمتر است. به عبارتی این مقدار خط قرمز است و هر چه میزان نیترات در آب از این میزان کمتر باشد، بر سلامت آب افزوده میشود. به وسیله تجهیزات تصفیه آب خانگی میتوان میزان نیترات آب را تا ۹۰ در صد کاهش داد.
برای اندازهگیری tdsاب ازروش حرارت استفاده میکنیم ودراین روش اب رادریک بوته چینی میریزیم وحرارت میدهیم بر روی گرمکن الکتریکی تا دمای ۱۰۳-۱۰۵ درجه سلسیوس و بعد باقی مانده جامد را نیز درکوره الکتریکی به مدت بیست دقیقه تادمای ۵۰۰-۵۵۰درجه حرارت میدهیم .
ونمونه باقیمانده را وزن میکنیم واختلاف وزن برحسب میلی گرم ضربدرهزار تقسیم بر حجم نمونه اولیه اب برحسب میلی لیتر برابر tds برحسب ppm میباشد.
منابع:
دیدگاهها